簡(jiǎn)介：走了很久吧手這么冷這久違的溫暖溫度暖心的話徹底讓紀(jì)文翎落了淚在博多的郊外住著小峰一家他有4女平凡的二女兒奈津子是個(gè)打工者一日她遇見(jiàn)了崇尚自由的慧于是一同來(lái)到東京也改變了·她的一生奈津子離開(kāi)家鄉(xiāng)來(lái)到東京發(fā)展自己的事業(yè)從平凡的工廠工人變成了追求生活少主我來(lái)說(shuō)我來(lái)說(shuō)??? ?? ??? ????. ?? ???? ??? ??? ???? ?? ???? ?? ??, ??? ????? ??? ??? ???. ? ?, ??? ?? ?? ???.&.
